• رئوف نظاماڻي
...خالي بينچ اهڙن ئي لطيف جذبن ۽ احساسن جي ڪٿا آهي. ڪٿي به دل جون ڊپليڪيٽ چاٻيون ٺهيل نه آهن. هڪڙا معصوم احساس آهن جيڪي پڙهندڙ جي روح جي گھراين کي ڇُهي وٺن ٿا....
...هن ناول جي رومانوي احساسن ۽ جذبن کي فقط اهو ئي شخص شدت سان محسوس ڪري سگھي ٿو جنهن پيار ڪيو هوندو.... اخلاق انصاري
ناول کي پرکيو وڃي ته ان ۾ اها ڳالهه نهايت واضح نظر ايندي ته ليکڪ جو انداز داستان گوئيءَ وارو آهي جيتوڻيڪ ان ناول جي جيڪا نوعيت آهي ان ۾ ان ڳالهه جي ڪافي گنجائش هئي ته ليکڪ اڻ پورن جذبن/احساسن کي بيان ڪرڻ لاءِ اڻ پورن جملن جو استعمال ڪري ها ۽ جملن کي ٽوڙي مروڙي پيش ڪري ها. جيڪڏهن ان انداز ۾ به هڪ خود رويت هجي ته ان ۾ پڻ ساڳي سونهن پيدا ٿي وڃي ٿي پر هٿراڌو طور تي انهن جو استعمال ان تخليق جي سونهن کي متاثر ڪري ٿو. اهڙي ريت ليکڪ ڄڻ پنهنجي فطري نداز کي برقرار رکيو آهي جنهن جي ڪري پڙهندڙ ڪٿي به پاڻ کي ناول کان الڳ محسوس نه ٿو ڪري. ساڳي طرح ٻوليءَ جي سونهن کي پڻ برقرار رکڻ لاءِ تشبيهن ۽ استعارن جو مناسب استعمال ڪيو ويوآهي. خاص طور تي ان قسم جي ناول ۾ جنهن جو موضوع عشق ۽ محبت هجي ان ڳالهه جي ضرورت گھڻي هوندي آهي. ان ضرورت کي گھڻي حد تائين پورو ڪيو ويو آهي ۽ ڪٿي ڪٿي ته ايئن محسوس ٿئي ٿو ته ڄڻ نثر شاعريءَ جو روپ وٺي ويو آهي...
رئوف نظاماڻي