شخصيتون ۽ خاڪا

مُون سي ڏٺا ماءِ

سائين لائق سنڌي سنڌ جي اهڙن ماڻهن مان هڪ هو، جنهن تي جيترو فخر ڪجي اوترو گهٽ آهي. ڏٺو وڃي ته هو گهڻ پاسائين شخصيت جو مالڪ هو. تعليم کاتي سان به واڳيل رهيو ته صحافت جهڙي گورک ڌنڌي سان به توڙ تائين نڀايائين. انهن سڀني وابسطگين جي پٺيان جيڪو سندس مقصد هو، سو هو ”سنڌي ٻوليءَ جو درست استعمال“ ماءُ ٻوليءَ سان کيس عشق هو، ڇاڪاڻ جو هُن اسڪولن ۾ ٻارن جي ٻوليءَ تي به ڌيان ڏيڻ ضرري ٿي سمجهيو ته صحافتي دنيا ۾ به سنڌي ٻوليءَ جي بگاڙ کي روڪڻ سندس مقصد هو.
Title Cover of book مُون سي ڏٺا ماءِ

سائين لائق ٿيٻو: لائق استاد، لائق دوست

سائين لائق ٿيٻو: لائق استاد، لائق دوست
مٺل جسڪاڻي

سائين لائق ٿيٻو (لائق سنڌي) ٿوري دير اڳ سدائين لاءِ خاموشي اختيار ڪري وڃي ابدي ننڊ ستو، سندس آخري ديدار اڄ (خميس 16 جنوري 2014ع) شام 7 وڳي جنازي نماز بعد حيدرآباد لڳ موري منگر ۾ ممڪن آهي.
سائين لائق کي آئون 1972-1973ع کان پهرين استاد جي حيثيت ۾، پوءِ دوست جي حيثيت ۾، تنهن کان پوءِ صحافي جي حيثيت ۾ سڃاڻا...
سائين جو ملڻ، ڀاڪر پائڻ، چهنڊڙيون هڻڻ، اڄ به ياد اٿم، سائين وٽان ملندڙ پنهنجائپ ٻين ٿورن استادن مان ملي...
سائين سدائين کل مک، مهربان، سونهين جي حيثيت ۾ رهيو، پر زماني جي ڪمن ڪارين سبب ملندي سال به گذرندا رهيا. سائين جيستائين اسڪول ۾ هو گهٽ ملڻ ٿيندو هو ۽ سندس رويو به صرف مهربان استاد وارو ئي هو، سائين جڏهن اسڪول مان بدلي ٿي ويو، ته سندس ملڻ جو انداز استاد سان گڏ شفيق مائٽ جو رويو به رهيو، پر اڳتي هلي اهو رشتو دوستي جي ٻنڌڻن ۾ ٻڌجي ويو. سائين وٽ گهڻو ملڻ روزاني آفتاب حيدرآباد جي پريس ۾ ٿيندو هو، جتي هو سدائين پنهنجي ڪرت ۾ مشغول هوندو هو، شروع ۾ صرف ڪاتب طور ڏسندا هئاسين پوءِ پروف ريڊر طور به ڏٺم، هفتيوار ادبي صفحي ”سرجڻهار“ جو انچارج به سائين رهيو، تنهن دوران به سندس سلامي ڀربي هئي، شيخ علي محمد کانپوءِ ڳچ عرصو آفتاب اخبار هلي، پر نيٺ بند ٿي وئي، تنهن ڪري سائين سان منهنجو ملاقاتون، ساڻس رستي هلندي يا وري پريس ڪلب ۾ ٿيون، جڏهن ته آفتاب اخبار کانپوءِ روزاني سنڌ، عبرت، ڪاوش ۽ ڪوشش ۾ به سائين ڪم ڪيو.
سائين لائق جهڙا مهربان، شفيق، ڄاڻ جا ڀنڊار، شاگردن تائين پنهنجي ڄاڻ، پنهنجو علم پهچائڻ وارا استاد تمام گهٽ رهيا آهن، سائين جي دوستي به عجيب ۽ غريب بنا لوڀ ۽ لالچ واري.. اسان دوست ته ڪڏهن ذاتي ڪم سان به وڃي نڪرندا هئاسين، پر مون کي ياد نه آهي ته سائين لائق ڪڏهن ذاتي ڪم سانگي آيو هجي؟ جڏهن ته مختلف سالن ۾ آئون اهڙن هنڌن تي پنهنجا فرائض انجام ڏئي چڪو آهيان، جتي صحافي پاڻ اچي نڪرندا هئا، ڪڏهن ڪنهن اشتهار لاءِ ڪڏهن خبرن لاءِ...
سائين لائق جون گهڻيون ڳالهيون ذهن تي ائين پيون اچن، جو لکندو وڃان،.... سائين لائق صرف منهنجو سائين نه، تمام گهڻن جو سائين آهي، سائين کي گهڻا اهڙا به سائين چوندا آهن، جيڪي پاڻ به سائين آهن، سائين سڏبا آهن، سائين لائق وڏي حلقي واري شخصيت جو ڌڻي آهي، سندس واسطو، رابطو گهڻ ڀلائي تمام ننڍڙي صحافي کان نالي وارن صحافين، ڪالم نويسين، لکيڪن، دانشورن، اديبن، شاعرن، ساڃاهه وندن سان رهيو.
سائين لائق جي لائق رويي سبب، جيئن هو پاڻ هر شخص کي مان ڏيندو هو، ان کان مان وٺندو به رهيو.
سائين لائق جهڙن مٺڙن ماڻهن جي سدائين لاءِ خاموشي گهڻن جو اکيون آليون ڪندي آهي، اڄ صرف اکيون ئي آليون نه هونديون، پر ڪي اکيون ته نيسارا ڪري وهنديون. لائق استاد ۽ لائق دوست سائين لائق سنڌي، (لائق ٿيٻو) جي مغفرت ۽ پونئرن جي صبر لاءِ تمام گهڻيون، هيڪانديون دعائون.
’روزاني عبرت، حيدرآباد‘17 جنوري 2014ع.