شخصيتون ۽ خاڪا

مُون سي ڏٺا ماءِ

سائين لائق سنڌي سنڌ جي اهڙن ماڻهن مان هڪ هو، جنهن تي جيترو فخر ڪجي اوترو گهٽ آهي. ڏٺو وڃي ته هو گهڻ پاسائين شخصيت جو مالڪ هو. تعليم کاتي سان به واڳيل رهيو ته صحافت جهڙي گورک ڌنڌي سان به توڙ تائين نڀايائين. انهن سڀني وابسطگين جي پٺيان جيڪو سندس مقصد هو، سو هو ”سنڌي ٻوليءَ جو درست استعمال“ ماءُ ٻوليءَ سان کيس عشق هو، ڇاڪاڻ جو هُن اسڪولن ۾ ٻارن جي ٻوليءَ تي به ڌيان ڏيڻ ضرري ٿي سمجهيو ته صحافتي دنيا ۾ به سنڌي ٻوليءَ جي بگاڙ کي روڪڻ سندس مقصد هو.
Title Cover of book مُون سي ڏٺا ماءِ

مهيش ڪمار

مهيش ڪمار
(سينيئر صحافي)
[اسٽيج تي ويٺل پيارا دوستو ۽ پنڊال ۾ ويٺل سائين لائق جا دوست احباب جيئي سنڌ...]
سائين جا جيڪي سڀ دوست ۽ احباب جن گڏجي ڪري سائين جي پهرين ورسي ملهائي آهي، مان سمجهان ٿو ته اسان وٽ اهو گهٽ ٿيندو آهي ته ڪنهن کي ياد ڪيو وڃي.
هتي جيترا به صحافي آهن، انهن مان 100 سيڪڙو نه ته 90 سيڪڙو سڀ سائين لائق جا شاگرد آهن.
هي سائين جي پهرين ورسي اسان کي تمام وڏي پيماني تي ملهائڻ گهرجي ها، پر پوءِ به جيڪا سائين جي ورسي ملهائي پئي وڃي، انهيءَ تي سنگت کي مبارڪ باد ڏيان ٿو.
منهنجا ۽ سائين جا ٻه ٽي قصا آهن، جڏهن آءٌ ٻارهن يا تيرهن سالن جو هئس تڏهن آفتاب اخبار ۾ ٻارن جو صفحو نڪرندو هو. ان ۾ آئون لطيفا ۽ ڪجهه ٽوٽڪا، ڪي ننڍيون ڪهاڻيون موڪليندو هئس، منهنجو ڀاءُ ڀُون سنڌي سائين لائق جو واقف هو ۽ سائين جي ايم سيد جو عاشق هو، ادبي ۽ صحافتي لڏي جا حال احوال ڪندو هو، ان مون کي سائين لائق ڏانهن موڪليو، پهريون ڀيرو ٻارهن تيرهن سالن جي عمر ۾ سائين لائق جي سهاري حيدرآباد آيس. پوءِ اهو سلسلو ملاقات جو جاري رهيو ۽ پوءِ اڳتي هلي مون ۽ دوستن گڏجي حيدرآباد مان روزاني سنڌ اخبار ڪڍي. ان سڄي نيٽ ورڪ ۾ سائين لائق هيڊنگ ٺاهڻ ۽ ٻوليءَ جي چڪاس ڪرڻ جي ذميواري پنهنجي سر تي کنئي پر سائين جهڙوڪر چيف ايڊيٽر جي عهدي کان به وڌيڪ هو، اداري ۾ سائين جو وڏو احترام هو، سڀ دوست سندس وڏو لحاظ ۽ خيال ڪندا هئا. ڇاڪاڻ ته سائين جي شخصيت ادارن کي ٺاهڻ ۾ اهم ڪردار ادا ڪيو. اڄ به عبرت اخبار ۾ وفا رضا جو سائين لائق تي هڪ ڪالم ڇپيو آهي، جنهن ۾ هن لکيو آهي ته سائين جتي به هو، ان ادارن لاءِ ڪم ڪيو ۽ ادارا ٺاهيا.
سائين جي قول ۽ فيل ۾ ڪو به تضاد نه هو، سائين جيڪا به ڳالهه ڪندو هو، صاف سٿري ۽ سچي ڳالهه ڪندو هو ۽ سڀني جي سامهون ڳالهه ڪندو هو، ڪا به هن ۾ منافقت نه هئي. مون کي هن وقت سائين ڏاڍو ياد ٿو اچي ته اسان جي دوستن ۽ يارن ۾ جيڪي به رنجشون آهن، سائين انهن رنجشن کي ختم ڪرڻ لاءِ اهم ڪردار ادا ڪندو هو ۽ دوستن يارن کي ڪن ۾ هٿ وجهي ويهاريندو هو. اڄ به آئون سائين جي شخصيت جي وڏي کوٽ محسوس ڪريان ٿو، ۽ ڪافي اهڙا ماڻهو آهن جيڪي دوستن ۽ يارن جي رنجشن ۽ ڪاوڙ ختم ڪرڻ ۾ ڪو به ڪردار ڪو نه ٿا ڪن، اتي سائين ڏاڍو ياد ٿو اچي، ڇاڪاڻ ته سائين سڀني کي گڏ وٺي هلندو هو. ادارن کي سائين جهڙي ماڻهو جي سخت ضرورت آهي. ڪوشش ڪنداسين ته سائين جي ورسي هر سال ملهايون.
[ سائين لائق سنڌي جي پهرين ورسي جي موقعي تي پريس ڪلب حيدر آباد ۾ ڪيل تقرير
16 جنوري 2015ع]