سٻاجهڙي انسان سائين لائق سنڌي جو وڇوڙو
گل حسن لغاري
انٽر پاس ڪري 6 جنوري 1996ع ۾ ڳوٺ کان حيدرآباد روانگي بعد ايل ايم سي ۾ مختصر ٽي مهينا ڪانٽريڪٽ تي نوڪري ڪرڻ بعد مون اخباري دنيا ڏانهن وک وڌائي اپريل 1996ع ۾ هڪ اخبار ۾ مون کي سرڪيوليشن ڊپارٽمينٽ ۾ اسسٽنٽ مئنيجر طور نوڪري ملي، ان دوران هڪ سٻاجهي پر خلوص ۽ محبت ڪندڙ شخص سان ان اداري ۾ ملاقات ٿي، جيئن ته آئون ننڍي عمر ۾ ڳوٺان نڪري حيدرآباد جي هوائن جو سواد حاصل نه ڪري سگهيو هئس، ڇو جو شهرن جي ٻوساٽيل ۽ ڳوٺن جي کليل ماحول هئڻ سبب مون کي ڪيترائي مونجهارا محسوس ٿي رهيا هئا، پر وڏي پاٻوهه سان مليل ان شخص جي محبت سمجهاڻين ۽ زندگي ڪيئن گذارڻ وارن ڏنل درسن تي آئون پنهنجي ڳوٺاڻي زندگي کي وساري حيدرآباد جي اخباري دنيا جي هڪ خوبصورت شامن ۾ گهلجي ويس، هر روز شام جي وقت اخباري ڊيوٽي تي اچڻ بعد انسانيت سان بي انتها پيار ڪندڙ اهو شخص نيوز ڊيسڪ تان ڪَهي منهنجي آفيس ۾ اچي مون سان وڏي چاهه سان ملندو هو ۽ سڄي ڏينهن جا حال احوال پڇي آخر ۾ انهن منهنجي ڏنل حوالن تي مون کي پنهنجي زندگي جي سمورن تجربن کان روشناس ڪري زندگي ڏکن ۽ سکن ۾ گذارڻ جون هدايتون ڪندو هو، ائين ئي ان شخص جو مون سان روزاني ان اخباري اداري ۾ ملڻ ٿيندو هو، آخرڪار هن پيار ڀري انسان سان هڪ سال کانپوءِ ان اداري مان ته جدائي ٿي پر سندس ڏنل پيار ۽ محبت جو سلسلو حيدرآباد جي مختلف اخباري ادارن ۾ ملاقاتن دوران جاري رهيو، مون کي صحافتي دنيا جي سمورين صنفن کان واقفڪار ڪرائيندڙ اهو شخص ۽ ريڊيو پاڪستان حيدرآباد 1997ع تي متعارف ڪرائيندڙ سائين لائق سنڌي خالق حقيقي سان وڃي مليو آهي، سائين لائق سنڌي جيڪو هڪ پرائمري استاد هئڻ ۽ اخباري دنيا سان لاڳاپيل هجڻ ڪري سندس سنڌ جي مختلف شهرن توڙي اخباري ادارن ۾ سوين شاگرد اڄ به موجود آهن، سائين لائق سنڌي لاءِ مشهور آهي ته کيس سنڌ جي انسائيڪلوپيڊيا به چيو ويندو هو، سائين لائق جي اها ڏاهپ هئي جو سنڌ جي سموري تاريخ سندس سيني ۾ سمايل هئي، اخباري اداري ۾ ڪن واقعن يا شخصيتن بابت ڪي دوست مونجهاري جو شڪار ٿيندا هئا ته سائين لائق کان رهنمائي حاصل ڪري وٺندا هئا، سائين لائق جي ٻڌايل هر هڪ سٽ صحيح ثابت ٿيندي هئي، جنهن تي هر اهو اخباري اداري سان واسطو رکندڙ شخص مثبت هوندو هو، سائين لائق سنڌي منهنجي لاءِ نه پر ڪيترن ئي اهڙن نوجوانن جي زندگي کي بهتر بڻائڻ ۽ کين مختلف ادارن ۾ نوڪريون ڏيارڻ ۾ به تمام گهڻي مدد ڪئي. جيڪي هن وقت مختلف پوسٽن تي ڪم ڪري رهيا آهن، هن وقت صرف ايترو ئي افسوس ڪري سگهجي ٿو ته اڄ سنڌ جو اهو سٻاجهڙو انسان اسان ۾ موجود ناهي پر سندس يادون هميشه لاءِ مون جهڙن سندس شاگردن جي دلين ۾ قائم رهنديون.
’روزاني شام، حيدرآباد‘، 17 جنوري 2014ع