فاروق سومرو
(سينيئر صحافي)
اسٽيج تي ويٺل اسان جا سينئر دوست ۽ پنڊال ۾ ويٺل سائين جا چاهيندڙ السلام عليڪم.
سائين لائق جهڙي ماڻهو تي ڳالهائڻ منهنجي وس جي ڳالهه نه آهي سائين ۽ اسان گڏجي پريس ۾ ڪم ڪيو آهي هتي آئون ڪجهه يادگيريون توهان سان شيئر ڪرڻ جي ڪوشش ڪندس.
چوندا آهن ته ماڻهو تي نالي جو وڏو اثر ٿيندو آهي، ماڻهو جو جيڪو نالو هوندو آهي اهو ان جي طبيعت ۾ شامل ٿي ويندو آهي.سائين لائق سنڌي جو به نالو لائق هو. هو پنهنجي ڌرتي جو لائق فرزند هو. سائين جي جيڪا مون کي وڏي خوبي نظر آئي اها هي ته هو امين هو پنهنجي روايتن جو امين هو، رازن جو امين هو. وڏو راز دار هو. سائين کي ڪنهن جو ڪو عيب نظر اچي ويو ته هو پنهنجي سيني ۾ ان کي سمائي ڇڏيندو هو. پر جيڪڏهن سائين کي ڪا خوبي نظر آئي ته هو سڄي جهان کي ٻڌائڻ ۾ عيب محسوس نه ڪندو هو.
سائين ۾ جيڪا ڳالهه هئي اخباري ڪم جي حوالي سان سائين جي چهري تي سدائين مرڪ هوندي هئي پر سائين کي ڪاوڙ ڪندي مون هڪڙو دفعو ڏٺو هو ۽ ان موقعي تي ڏٺو جڏهن اخبار ۾ ڪو لفظ غلط لکجي ويو ۽ ان تي سمجهائڻ جي باوجود به ڪنهن ان کي صحيح نه ڪيو تڏهن ڀلي اهو ايڊيٽر هجي يا چيف ايڊيٽر هجي سائين ان سان چڙندو هو، ان کي اهو محسوس نه ٿيندو هو ته هو منهنجو بوس آهي. مطلب ته هڪڙو لفظن جو امين هو. هو سمجهندو هو ته لفظ ٺاهڻ هڪ انسان ٺاهڻ برابر آهي انهي ڪري هو لفظن جو وڏو احترام ڪندو هو باقي سائين سٻاجهو هو اهاسڀني دوستن کي خبر آهي هن جيئن پنهنجي اولاد جي تربيت ڪئي آهي، تيئن هن جي سنگت ۾ ان جي شفقت ۾ جيڪي به ماڻهو آيا انهن جي هو ڪيئن تربيت ڪندو هو اها سڀني کي خبر آهي ايترو ئي آئون چوندس. سائين لاءِ مهرباني.
تقرير