منهنجو خواب ساڀيان ٿي ويو
اڪثر اِن ڳالهـ تي افسوس ٿيندو هو ته منهنجي اولاد مان ڪو به شاعر يا اديب نه ٿيو. ڪجهه مهينا اڳ مون گهر ۾ پنهنجي ننڍي نياڻي مهراڻ کي سخت گرمين دوران مسلسل لکندي ڏٺو پر کانئس ڪو سوال نه ڪيو. مهيني کن کان پوءِ ٻڌايائين ته “بابا مون ناول لکيو آهي”، مان وائڙو ٿي ويس ۽ کيس چيم ته تون پڙهي ته سگهين ٿي پر لکڻ تنهنجي وس جي ڳالهـ نه آهي.(اهو ان ڪري چيم جو هُن اڳ ڪجهه به نه لکيو هو). چيائين ته؛“ اوهان چاچا دين محمد ڪلهوڙي کي پڙهڻ لاءِ ڏيو ۽ هُن کان راءِ وٺي ڏيو.” مواد کڻي ڀائو دين محمد وٽ پهچايم جنهن ناول پڙهي ان کي ڪمپوز به ڪرائي ڏنو. مون جڏهن اهو پڙهڻ شروع ڪيو ته اچرج ۾ پئجي ويس تـه “مهراڻ” جنهن ڪڏهن ڪجهه لکيو ئي نه هو، اها اهڙو سٺو ناول لکي سگهي ٿي . جيڪو خاڪو ويهه پنجويهه سال اڳ مان سوچيندو هيس، اهو هن هاڻي ڪيئن لکي ورتو. ناول پڙهڻ کان پوءِ ڀائو دين کان سندس راءِ پڇيم جنهن پڻ خوشيءَ جو اظهار ڪيو ۽ مبارڪ ڏئي چيو ته هاڻ تون هڪ سٺي ليکڪا جو پيءُ آهين، ڀائو جي ڳالهـ ٻڌي اکين مان خوشيءَ جا ٻه لڙڪ ڳڙي پيا.. سوچيم ته منهنجو خواب ساڀيان ٿي ويو.
[b]ڪامريڊ محمد ايوب ٻرڙو
[/b]قنبر
20 ڊسمبر 2015ع