16
“آپا، عالي ۽ سيرت واپس هليا ويا؟” صفا جيئن ئي سلام ورايو ته مروه کانئس سوال ڪيو.
“تون ڪيڏي مهل اٿي آهين؟” صفا هن جي سوال جو جواب ڏيڻ جي بدران هن کان سوال ڪيو.
“مان هاڻي ئي اٿي آهيان. آپا مون خواب ۾ ڏٺو ته عالي وارا هتان وڃن پيا ۽ جيجي زينب به ساڻن گڏ ويئي پئي.”
“تنهنجو خواب سچو ناهي مروه، هو اتي ئي آهن.” صفا مصلحي تان اٿي اچي ڀيڻ کي خوشيءَ مان ٻڌايو. سندس اکين ۾ جوت جاڳي پئي هئي.
“آپا.” مروه صفا کي سڏ ڪيو.
“جي.” صفا هن ڏانهن ڏٺو.
“توهان عالي لاءِ جيڪو گفٽ ورتو هو، اهو ان کي ڇو نه ڏنو؟” مروه صفا کان پڇيو.
“ڪهڙو گفٽ؟” صفا کي حيرت ٿي ته مروه کي گفٽ جي باري ۾ ڪيئن خبر پئي.
“مون کي خبر آهي توهان عالي لاءِ گفٽ ورتو آهي پر ان کي ڏيئي نه سگهيا آهيو.” مروه مسڪرائيندي چيو.
“عالي صحيح چوندو آ، تون ڏاڍي چالاڪ آهين مروه.” صفا به مسڪرايو.
“مان ان کي توهان جي طرفان اهو گفٽ ڏيان؟” مروه جي اکين ۾ شرارت اڀري آئي.
“ڪا ضرورت ناهي، مان پاڻ ئي ڏيئي ڇڏيندس، تون سمهه هاڻي.” صفا ائين چئي واپس مصلحي ڏانهن هلي ويئي. سندس گلابي ڳَل شرم وچان ويتر گلابي ٿي ويا .
..........................