ٻوليون ڪيئي ڇوليءَ وانگي
گيت سوا گفتار نه آڇا....!
هاها گيت سوا گفتار به آهي،
ٻوليون ڪيئي ڇوليءَ وانگي،
پاڻي درياهه تار به آهي،
لهرون لهرون سمنڊ لُڇي ٿو،
لهرن جي لهسار به آهي،
من ۾ مُجرا روز ٿين ٿا،
ڇيرن جي ڇمڪار به آهي،
پوءِ ڀي،
ڪائناتن جي ڪنڊ ڪنڊ ۾،
سج، ستارا، چنڊ ۽ ڌرتي،
هر هڪ کي سُرِ تار به آهي،
سرگم تي ئي،
زندگيءَ جو وهنوار به آهي،
ان ڪري مان،
گيت لکان ٿو جو هيءَ ڌرتي،
سُرَن سان ئي مهڪي ٿي ۽،
ڪائناتن جي ڪنڊ ڪنڊ ۾،
سُرَ سمايل آهن سانئڻ،
ڪيئي نڪتا ڳڀرو ڳائڻ،
ڪيئي نڪتا ڳڀرو ڳائڻ.