رات آڌي ڀِني، ماڪ جا مينهڙا،
تون اڃان پيو اُڏين، ڇو، اَڙي پکيئڙا.
ولر کان ڀي ڇِنين، ساٿ کان ڀي ٽُٽِين،
ڪيئن اڪيلي ڪٽيئي، پوھ جا سيئڙا.
رات جي سانت ۾، راز ڪهڙا سلين ؟
دونھن وانگي دُکين، هاءِ ڙي هينئڙا.
چنڊ ڀي ڏور ڏاڍو اٿئي او چري،
واجهه ڪنهن لئه وجھين، پائين ٿي ليئڙا.
“سعيد” تون ڇو ٻَڌي گھنگھرو پيو جُھمين ؟
ساز سارا ستل، گيت گم ٿيئڙا.