چئو سٽا
هو جوسامهون پينو ٻار،
منهنجو سوئي مستقبل آ،
پني پيو جو رستي پار.
*
بکن پيٽ باهيون اڃاري ڏسو پيا،
پني پئي پَٽن تي لڄاري ڏسو پيا،
“او چاچا او چاچا خدا ڪاڻ ماني”
اڙي قوم وارا هي زاري ڏسو پيا.
*
اڙي غيرتون ڇو مري ڄڻ ويون هن،
ننگن تي نسورا جو ڌاڙا لڳن پيا،
چئي روز ڪاريون اسان جون نياڻيون،
هو پاپي وڏيرا لڄن کي لٽين پيا.
*
جمنا جَلَ ۾ وهنتي آهي،
“جنتا” منهنجي اجري اجري،
منهنجو ان ۾ ساھ سماڻو،
منڙو پيو ٿم نکري نکري.
*
تو گل پٽي رابيل سندا،
ڇو مئي خاني کي سجايو آ؟
هو مڌ ڏسي ٿا ٻاڪارين،
تن ماڪ ڦڙن کي چاهيو آ.
*
آيا بادل برسڻ جي لئه،
تن تي تنبو کوڙيو آ مون،
وڄ جيان هر گيت اُلاري،
هر هڪ جيءُ جهنجھوڙيو آ مون.
*
رات پٽيو آ وات وري،
سج کي ڳڙڪائڻ جي خاطر،
مون ڀي کوليون ٻانهون پنهنجيون،
پياري تو لئه آتو ڀاڪر.
*
اڻ پورا جي خواب اکين ۾،
اکڙين ۾ ئي پوريان ٿو،
ساھ ڏنو ٿم ڌرتي تو لئه،
گھاوَ نه پنهنجا گُھوريان ٿو.
*
جوڀن جو مون خواب ڏٺو هو،
ڇرڪ ڀري مان جاڳيو آهيان،
وار اڇا ۽ سَرَ سَرَ منهن تي،
ٻيو ڪو هان يا ساڳيو آهيان.
*
پل ڀي مون کان ڪون ٿو وسرين،
ياد جا منظر سِرجن پيا ٿا،
مان ته ستل هان ننڊ ۾ ليڪن،
خواب اڃان ڀي جاڳن پيا ٿا.
*
هڻي جو چهنڊڙي توکي اهوئي گيت ڳايون ٿا،
جنجھوڙي جا ضميرن کي اهائي ريت ٺاهيون ٿا،
نه ڪي سودو ڪيوسين ڪو نه ڪي نوٽن وڪاڻا هون،
اهو جي پاپ ٿا سمجھو ته پوءِ پاپي پراڻا هون.
*