تيسين توکي ننڊ اچي وئي...!
سانجهيءَ کان اڳ ڪيئن سمهي پئين...؟
تو جي خواب سجايا تن لئه،
ڌرتي صديون ٻاڪاريندي،
سَر تي صديون ٻاڪاريندي،
تو جا سنڌ ۾ سَئن هينئن سي،
سڏ اڃا پيا اُڏرن اُڀَ ۾،
هيل ته سانوڻ برسيو ناهي،
بادل ڪوئي گرجيو ناهي،
ڳِجَهه اُڏن پيا لامارا ڏئي،
تيسين توکي ننڊ اچي وئي...؟
ڌرتيءَ دل ۾ هوشو ڌڙڪيو،
دودي جو آ هانءُ به تڙپيو،
خون کِجيو ۽ تند تپي پئي،
تيسين توکي ننڊ اچي وئي...؟
صديون تولئه سنڌڙي هاڻي،
ٻاڪاريندي رهندي سانول،
لارون لاڙي چوندي رانول،
ڪين وڃڻ جي مند اچي وئي،
تيسين توکي ننڊ اچي وئي...؟
------
- محترم بشير خان قريشيءَ جي نانءُ