ايندين آخر ڪيئن ڪِٿان...!
ڪَک اُڏاڻا ڪاڪ مَٿان،
ايندين آخر ڪيئن ڪٿان؟
ايندين آخر ڪيئن ڪٿان؟
هي جي مَڌ اُٻرڪي پيا هن،
ڌؤنري جيئن اُڦرڪي پيا هن،
کَٽا کارا زهر ٿي پيا هن،
گيت ڪَسارا ساز ڪَسارا،
نهر هيا سي لهر ٿي پيا هن،
تِن سان جيئڙو ڪيئن جَڙيندين؟
ڪٿان ايندين، ڪيئن ته ايندين؟
ايندين آخر ڪيئن ڪِٿان؟
هي جي وَليون واٽ ڦُلاريون،
گهوڙن سنبن سي چيٿاڙيون،
ڍَڪجي رکجي وِهه ٿيون هن،
ورهين جون هي ڪَسيل ناريون،
تن جي دل جا گيت مَري ويا،
ڪائي وئي آ ڪاري بڻجي،
ڪنهن جا ڊپ ۾ ٺپ ٺري ويا،
پاڻياريون هي پَرڻي کان اڳ،
پڄري پڄري پوڙهيون ٿيون هِن،
بادل جون ڏِس گوڙيون ٿيون هِن،
وسڪاري جا ريلا وِهائي،
خواب کڻي ويو پاڻي لوڙهي،
خالي من بي حس رهيو آ،
تولئه ڪو به نه گَس رهيو آ،
پنهنجا ديرا ڪِٿ اڏيندين؟
ڪٿان ايندين ڪيئن ته ايندين؟
ايندين آخر ڪيئن ڪِٿان؟