هن وياڪل وياڪل ڪينجھر تي، ڪوئي نه تماچي آيو آ،
۽ نوري نستي نستي آ، ۽ گندريءَ سُک گنوايو آ.
هت پاٻوڙا ٿيا ساڻ ڪنول، پر نوريءَ جو آ هانءُ نٻل،
ڪنهن ساز نه چوريو واءُ لڳي، ۽ گيت نه ڪنهن ئي ڳايو آ.
هت پاڻي ڪيڏو تار ڏسو، ۽ آڙين جا انبار ڏسو،
هت مارين جا هي مار ڏسو، جن ڪيڏو رڇ لڳايو آ.
آ “سعيد” اجائي آس رکي، ۽ پاڻيءَ هوندي پياس رکي،
ڪيڏيون نه قطارون موکيءَ تي، پر ڪين مون وارو آيو آ.