ڳڀي جي ڳولا...!
مانيءَ عيوض،
مونکان ڪو احساس خريدي...!
مون وٽ ملڪيت مال نه آهي،
بُک ڪيو بد حال به آهي،
منهنجي ڪُلِ زندگيءَ جي پُونجي،
ڪيئي گيت اڌورا ڪورا،
ڪيئي آسون، نينهن نِڪورا،
ڪيئي سپنا خواب اڌورا،
مون وٽ نرمل يادون آهن،
هرڻيءَ جهڙي محبوبا جون،
مون وٽ ڪيئي اداسيون آهن،
سانوڻ رُت جي سانجهيءَ جهڙيون،
ڪوئي منهنجو ماسِ خريدي،
مانيءَ عيوض،
مونکان ڪو احساس خريدي...!
مان هان وارث تهذيبن جو،
خالي هي تابُوت بچيا هِن،
تاريخن جا سُرخ ڪفن ۽،
نوحن جهڙا گيت بچيا هن،
موهن جا آثار بچيا هِن،
ماتم جهڙيون سُرمئي شامون،
اوڇنگارون ۽ پار بچيا هِن،
مقتل جي ديوارن تي هي،
رَت ڦڙا جي جرڪن پيا ٿا،
سي ئي منهنجي ملڪيت آهن،
اوجاڳن ۽ ارمانن جي،
آکيري ۾ خواب ٽنگيا هِن،
سي ئي منهنجي ملڪيت آهن،
ڪوئي مونکان ڪاش خريدي...!
مانيءَ عيوض،
مونکان ڪو احساس خريدي...!
مونکي مانيءَ ٽڪرو گهرجي.