اکين ۾ اڄ پاڻي آهي
ڪائي ياد پراڻي آهي
ِٻنِ ٽڪن جي عيوض ۾ اڄ
چاهت ڪيئن وڪاڻي آهي
توبن منھنجا سانول سائين!
خوشي نہ مون ڪا ماڻي آهي
ڪالھہ هئي ڪنھن ٻئي سان گڏ ۽
اڄ ٻيءَ دل جي راڻي آهي
خالي اکيون، خالي جهولي
بَسِ اهائي ڪھاڻي آهي
شبنم گُل سنڌي ٻوليءَ جي اُها تخليقڪار آهي، جنھن جي ادبي سڃاڻپ جا مختلف حوالا آهن ۽ سڀئي حوالا اُتم آهن. شاعريءَ جي سفر ۾ هُنَ نھايت نفاست سان پنھنجي اندر جو اظھار ڪيو آهي. ھن ڪتاب ۾ سندس غزل، وايون، ھائيڪا ۽ نظم شامل آھن. شبنم گُل جي شاعري هڪ طرف سندس اندرَ جي دُنيا جي عڪسن جو اظھار آهي تہ ٻئي طرف هُوءَ سماجَ جي مختلف المين کي بہ اظھاري ٿي. هُنَ مختلف صنفن ۾ نھايت برجستگيءَ سان لکيو آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو