مون کي سُٺو لڳندو آهي
جيئن ڪنول جي
گل تي
ڪو رنگين پوپٽ
ائين منھنجي لبن تي
تنھنجو نالو!
تنھنجي جذبن جي
مڌر موسيقيءَ تي
منھنجي روح جي
بدن جو...
بي خود رقص!
تنھنجي وشال
نيڻن ۾
پنھنجو وڃايل
عڪس پسي
پنھنجي وجود جي
هئڻ جو اعتراف ڪرڻ!
تنھنجي غير موجودگي ۾
تنھنجي خوشبوءِ کي
محسوس ڪندي
۽ هوائن جي
هر کڙڪي تي
پوئتي موٽي نھارڻ
۽ پنھنجي بي وسيء تي
مرڪي پوڻ !
تنھنجي يادن جي شھر ۾
ڀٽڪندي
پياليءَ ۾ چانھن اوتيندي
ڪپ جو ڀرجي
ڇلڪي پوڻ
۽ مھمانن جي سامھون
پنھنجو شرمندہ ٿيڻ!
توکي خاموشيءَ سان تڪڻ
۽ تنھنجي ڌيان تي
تنھنجي چھري تان
اکيون هٽائي
اڻڄاڻ بڻجي وڃڻ!
اعتراف جي تمنا ۾
پنھنجي جذبن جي
اظھار لاءِ
تنھنجي منتظر نگاهن سان
مخاطب ٿي
ڪجهہ چوندي چوندي
موضوع کي بدلائي ڇڏڻ!
تنھنجو ڪجهہ نہ چوڻ
بس رڳو چاھہ مان
مون کي ائين
تڪيندو رهڻ
جيئن اُس جا ڪرڻا
اکين ئي اکين ۾
سورج مُکيءَ کي
چُمندا آهن!
○