گورک جي هوا
زندگي آهي.
من ۾ لھندي
ساهن ۾ تازگي ڀري ٿي
هوا بي باڪ آهي
خوف ۽ مصلحتن کان بي خبر
هوا ۾ سرشاري جو احساس آهي
لھرن جي رواني آهي
گورک جي هوا آزاد آهي
جڏهن بادلن کي
ڇھي اچي ٿي
ٿڌي چشمي جھڙي
ٿي پوي ٿي!
○
شبنم گُل سنڌي ٻوليءَ جي اُها تخليقڪار آهي، جنھن جي ادبي سڃاڻپ جا مختلف حوالا آهن ۽ سڀئي حوالا اُتم آهن. شاعريءَ جي سفر ۾ هُنَ نھايت نفاست سان پنھنجي اندر جو اظھار ڪيو آهي. ھن ڪتاب ۾ سندس غزل، وايون، ھائيڪا ۽ نظم شامل آھن. شبنم گُل جي شاعري هڪ طرف سندس اندرَ جي دُنيا جي عڪسن جو اظھار آهي تہ ٻئي طرف هُوءَ سماجَ جي مختلف المين کي بہ اظھاري ٿي. هُنَ مختلف صنفن ۾ نھايت برجستگيءَ سان لکيو آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو