جيڪو هوندو اک جو تارو
ماڻھو هوندو سو تو پارو
تنھنجي مُرڪ جي لاٽَ بنان هي
اونداهو آهي جڳ سارو
توکي ڌاريو چوڻو پيو هو
ڪونہ هيو ٻيو ڪوئي چارو
پڪي گهر ۾ سڪ نہ ڪائي
جرڪيو ڪچي گهر جو گارو
ڪنھن سان پنھنجو سور سليان مان؟
شھر ۾ هر ڪو هو ويچارو!
جنھن جو تن هو اڇو اُجرو
ڪيڏو هو سو من جو ڪارو!