اُداس ڇوڪري
وڻ هيٺان
هوءَ ننڍڙي
ڇوڪري اداس
بيٺي آهي
جنھن جي مُک تي
پرھہ ڦُٽيءَ جي
تازگيءَ بدران
لھندڙ سج جي
پاڇن جو عڪس
ڦھليل آهي
هو چنڊ مان گرھہ
ٽوڙين ٿا
۽ بادلن مان اڃ
اُجهائين ٿا.
ڇو تہ
سندن گهر جي چلھہ
ڪلھہ کان ٿڌي پئي آهي
ماءُ ٿورو پرڀرو
کٽ تي بخار ۾
ڪنجهي رهي آهي
پيءُ جون اکيون
نشي ۾ ڳوريون آهن
۽ هن جا اٺ ڀيڻ ڀائر
سندس مقدر جيان
اڱڻ ۾ اکٻوٽ
کيڏي رهيا آهن!
○