ادراڪ
ڪنھن پل ۾
يو ڪلپٽس جي وڻن کي
هوائن جي سُر تي
گيت ڳائيندي ٻڌي
جهومندي ڏسي
مون کيس ٻڌايو هو تہ
وڻ مون کي ڏاڍا سُٺا لڳندا آهن
تڏهن ٻڌو هيم
چيو هو هن
ڪاش مان وڻ هجان ها!
۽ اڄ جڏهن مان
هن کي گهڻو پوئتي
ڇڏي آئي آهيان
هر ياد، هر پل ۽ لمحي تي
وقت جو ڌنڌ ڄمي ويو آهي
پر اڄ
شام سمي
ننڊ مان جاڳندي
دري کولي
لان ۾ ٻاهر
جهاتي پائي ڏٺو هيم
تہ يوڪلپٽس جي وڻ
اوچتو
هن جو روپ
ڌاري ورتو هو!
○