الوداعي نظم
ائين آ تنھنجو
مون کان منھن موڙي وڃڻ
جيئن گل پنھنجي
پلئہ تان ڇنڊي
ڇڏيندو آهي ماڪ ڦُڙا
مون کي تنھنجو خيال آهي ايترو
جيئن اکين کي
هوندو آهي انتظار جو-
تڏهن تنھنجي مجبورين کي
خود غرضيءَ جو
نانءُ نہ ڏيئي سگهيس
بس زهر جو ڍُڪ ڀري
مرڪ جي ڇانو ۾
پناھہ وٺڻي پئي هيم
هميشہ لاءِ وڇڙي
وڃڻ کان اڳ
هن الوداعي نظم جون
آخري سٽون يادن ۾
روشن رکجانءِ
هڪ ڊگهي سفر جي
منزل تي پھچي
مون کي ياد نہ رکجانءِ
وساري ئي ڇڏجانءِ
پر موٽي اچجانءِ !
○