گورک جا ڪجهہ منظر
وٿين مان ليئو پائيندڙ
هڪ گهاٽو سائو ٻوٽو
ريشمي رومال جيان لڳي ٿو
ماٿرين مان مست بادل
ڊوڙندا اچن ٿا
۽ هر منظر کي
آلو ڪري ڇڏين ٿا
محبت ڀريل اکين جيان
○
گورڪ جي ماٿرين جي
سادگيءَ ۾ هڪ الھامي گونج آهي
جيڪا ڪڪرن جي ڇانوَ
۽ جنگلي ٻوٽن جي
جڙن جو سڳنڌ ساڻ ڪري
ٿڌي هوا سان
فضا ۾ تري رهي آهي.
○
پھاڙن جي هنج ۾
هڪ اڻ دريافت ٿيل
اونداهو پراسرار غار آهي
جنھن ۾ هڪ اڻ چيل
ٿڌو راز ساھہ کڻي ٿو.
جنھن جي قديم ننڍاکڙي
خوشبوءِ ۾ ماضيءَ جي ڇڪ آ هي
○