ڀاڱا
شاعري
ڪھاڻيون
ناول
تاريخ، فلسفو ۽ سياست
لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق
شخصيتون ۽ خاڪا
لطيفيات
مختلف موضوع
آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي
ڪالم / مضمون
سڀئي ڀاڱا ڏِسو
تعارف
ڪتاب گهر بابت
سنڌسلامت بابت
سنڌسلامت سَٿ
ڪتاب گهر لائبريرين
ليکڪ
سَڀ ليکڪ
نوان شامل ڪيل
مشھور
ڪِتابَ
سَڀ ڪِتابَ
نوان شامل ڪيل
مشھور
پبلشر
Light
Dark
Auto
لاگ ان
شاعري
جوڀـن پـهريان ڏينهن
ڪتاب ”جوڀن پهريان ڏينهن“ خوبصورت شاعر اشرف پليءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. اڪبر لغاري لکي ٿو: ”ٿر جو ريگستان ڄڻ شاعريءَ جو گلستان آهي. حليم باغي، سائينداد ساند، وفا پلي، سردار شاھ، حاجي ساند، جمن دربدر، خطائي ٿيٻو ۽ ٻيا کوڙ سارا همعصر شاعر اهڙا آهن جن جي شاعري پڙهي بت مان سريڙون نڪريو وڃن. انهن سان ئي گڏ، انهن جهڙو ئي پر بي حد نرالو، البيلو، نماڻو، ماٺيڻو، بي نياز ۽ بي پرواھ شاعر اشرف پلي، جنهن جي مٽي عمرڪوٽ جي آوي ۾ پچي راس ٿي ۽ ٿر جي صدين جي عشقيه ۽ لوڪ روايتن جا مٿس ڪيئي رنگ برنگي چٽ چٽيل ٿا ڏسجن. “
4.5/5.0
6612
1076
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
اشرف پلي
ڇاپو پھريون
فھرست
فونٽ سائيز
فونٽ مٽايو
فُل اسڪرين
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
پاڻمرادو
سنڌسلامت رِيڊ 2.0
سنڌسلامت رِيڊ 1.0
ايم بي لطيفي 2.0
ايم بي لطيفي 1.0
ايمبائل 2.0
ايم بي لطيفي ايم ستار
ترتيب
ڪتاب بابت
ارپنا
سنڌ سلامت پاران :
اشرف پلي: دردِ جماليات جو شاعر
لفظن جي مصوري
دل جي ڳالهه
حمد
غزل
اڄ به ڊوڙي پـيـو منـهـنجو بچپـن سکي
عشق ۽ انجام ساريندي رهي
وري ڪجهه يادگيرين جا سٿا ساکورجي آيا
ڇنڊيندو ڇڙيندو رهيو وقت توکي
رات، برسات ۽ ٻيو تنهائي الا
هي چهرا سج ڪني جھڙا حسن جي انتها آهي
رنگ ميٽي ڇڏيئي دل جي افلاڪ جا
ڏينهن به تنهن کي ڏنگ هڻي ٿو
يادگيريون ڇڏي چنگ چڙن جون پٺيان
ڪو راڄ ڪري مون ۾
زندگي لهندڙ ڪو پاڇو ٿي وئي
کلندي ڌاڳا سوريا آهن
هيڪلي ناوَ نوري جي هئي ڇر مٿان
انب لامون، صحن ۽ چري ڇوڪري
جڳ سمورو جوڳي ناهي، پنبڻ پوڙها سوچيندا
يادن جي وڇاڻي تي ڪو چنڊ ستو آهي
هن موت جي مام کان اڳتي
ٿيا خواب گھاڻا، پٿر ٿي وڃون
ستارا، ڪهڪشائون ۽ ڪتين جي ماٺ سوچي ٿي
سکي جي شهر ۾ ڏيئا ٿي ٻريا
محبت خدائي تي ڇانئي رهي
دل جڏهن ڀي سکي مسڪرائي هئي
چنڊ بنجي رهين شهر سنسان تي
اوهان سان ئي منهنجي سڃاڻپ هئي
رات کي قهر جو نشو آهي
پاڻ گدري مثل وقت ڪاتي جيان
تو جو وار سُڪايا آهن
نيڻ تفسيرون لکن ٿا عشق جون
ائين ٿيو هو پيار سان ٻکجي وڃڻ
اُڀ جيئن جيئن اُهاءُ ٿيندو ويو
کوهن جا ڏول خوشبو، گاگھر کي گھير تنهنجا
رات لڙي جو جيئن ٺري ٿي چانڊوڪي
گلن جي وڇاڻي، ستو ڪير هو؟
نظم/آزاد نظم
ٻٻر جي ڏار تي رهجي
ميار
آئون جا نينهن ڪکي
تصور
عجيب خواهش
تون ڳاءِ کڻي
درويش دل!
آدو ملاح1
محبت
تحرير
حويلي
روپا ماڙي
ائڊريس
چانڊوڪي جو زهر
هلي آءُ.......
دل
’شهيد بينظير ڀٽو‘
’سنڌ‘
شڪايت
ڪڃري
ڪاپائتي
وڃي چئو بيوفا ناهيون
پاڻي
فنڪار جو درد
ائين......!
تنهائي
اڪيلائي
قبوليت
هوءَ ياد ٿي اچئي ڇا
ڪڪر سان گفتگو
دل ته آهي دل پرين
اڳتي ڇا ڇا ٿيندو آ
ڪٿي آهين....!؟
پوڙهي جي نوجوان کي صلاح
ٿري ڇوڪري ڏانهن
وڇوڙو
ياد جا سڪا
نوان محبوب
تون وڃين ٿي وڃ مگر..
گناهه جهڙي رات
جوڀن
پرولي
نه مان آهيان نه پاڇو آ
موڪلاڻي
ارپنا
ارپيم
سنڌ ۽ سنڌ جي ڳوٺن کي............
پويون پَنو
اڳيون پنو