شڪايت
رت جھڙا لفظ آهن
جي ڳڙن ٿا روح مان
ٿو لکان مان جسم تنهنجو
ڪنهن گلابي ورق تي
۽ سمورو رت ڏيان ٿو
پوءِ به تون مرڪين نٿي
خواب جھڙي آرزو ۾
سمنڊ جھڙي ڪنهن صفحي تي
ٿو رکان مان نيڻ تنهنجا
۽ سُهائي جي حسن جا
ٿا کُلن ادراڪ مونتي
۽ کلي ٿي ڪاڪ مونتي
تون نه راڻو ٿي سگھين
مان لڄارو ٿي پوان ٿو
۽ سموريون ڪائناتون
زندگي جا ”ڪن ڀرن“ ٿيون
مون کان منهنجي زندگي ئي
پاڻ لئه معني گھري ٿي
سوچ ڄڻ جلاد ٿئي ٿي
پوءِ دل فرياد ٿئي ٿي
آئون سوچيان ٿو ته جانان
تون ئي معنئ زندگي جي
تون ئي منهنجي زندگي
پر اچي ٿو خيال مون کي
جا به سوچيم، سا سموري
خواب جھڙي آرزو آ
نيڻ ٻئي ٻوٽي رکان
پر چئو تون ڪيستائين
هي جبر دل تي سهان
۽ اکيون ٻُوٽي جيان
۽ اکيون.............