شاعري

جوڀـن پـهريان ڏينهن

ڪتاب ”جوڀن پهريان ڏينهن“ خوبصورت شاعر اشرف پليءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. اڪبر لغاري لکي ٿو: ”ٿر جو ريگستان ڄڻ شاعريءَ جو گلستان آهي. حليم باغي، سائينداد ساند، وفا پلي، سردار شاھ، حاجي ساند، جمن دربدر، خطائي ٿيٻو ۽ ٻيا کوڙ سارا همعصر شاعر اهڙا آهن جن جي شاعري پڙهي بت مان سريڙون نڪريو وڃن. انهن سان ئي گڏ، انهن جهڙو ئي پر بي حد نرالو، البيلو، نماڻو، ماٺيڻو، بي نياز ۽ بي پرواھ شاعر اشرف پلي، جنهن جي مٽي عمرڪوٽ جي آوي ۾ پچي راس ٿي ۽ ٿر جي صدين جي عشقيه ۽ لوڪ روايتن جا مٿس ڪيئي رنگ برنگي چٽ چٽيل ٿا ڏسجن. “
  • 4.5/5.0
  • 6612
  • 1076
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اشرف پلي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جوڀـن پـهريان ڏينهن

نه مان آهيان نه پاڇو آ

نه مان آهيان نه پاڇو آ


وڃي ٿي ڊوڙندي دل جي
ندي بيتاب ساگر ڏي
لمحن جي پينگهه تي آئون
هلان ٿو دور دلبر ڏي
وڻن جي ڇانو گھاٽي مان
وڃي ٿو ور ڏيئي رستو
ندي جي ٻئي ڪناري ڏانهن
جتان کان باغ فطرت جو
ٿيئي ٿو همسفر مون سان
هلي ٿو آسمان نيرو
صفا ڄڻ بيخبر مون سان
فضا ۾ هير جو جھولو
انبن جي ٻور جي خوشبو
کڙي پئي آ تصور ۾
پرين جي پور جي خوشبو
پرن جي ڦڙڦڙاهٽ جي
وڄي ٿي بانسري مڌم
ڀڃن ٿا گل آرس ۽
هوا ۾ گيت ۽ سرگم
پُڇن ٿيون پنڌ پيرن کان
پرين جي ڳوٺ جون ڳليون
۽ آئون واٽ تي ويهي
ڏسان ٿو سج کي پرتان
لهي جيڪو پهاڙي تان
صدين جا ٿڪ لاهي ٿو
۽ منهنجي روح ۾ هڪڙو
عجب اسرار ڳاهي ٿو
ٿي منهنجي دل اهو سوچي
ازل کان ابد تائين جو
سفر ڪيڏو اڙانگو آ
رڳو آ رڃ جو صحرا
رڳو هڪڙو ئي پاڇو آ
ڊڪان ٿو جنهن پُٺيان آئون
۽ ٿڪجي هارجي جنهن پل
هي سورج همسفر منهنجو
سفر ۾ موڪلائي ٿو
ته ڇرڪي ٿو ڏسان خود کي
نه مان آهيان نه پاڇو آ
رڳو اوندھ ڏسائن ۾
عدم جي ٻاٽ ڪاري آ
پئي ڦهلي فضائن ۾!