ٿري ڇوڪري ڏانهن
ڳوٺ ڳلين مان ويندڙ ڇوري
لمحو لمحو سوريءِ ٿيندو
جنهن ۾ پُورگهڙي جيئن پچندا
ذهن ته اهڙي کُوري ٿيندو
اونداهي، اڌ رات اکين ۾
اوسيئڙي جو ڄار اڻيندي
پيهي لوڇ لڱن کي تنهنجي
تو ۾ ڪوئي پيار اُڻيندي
توکي چنڊ چٿر جيئن لڳندو
اوجاڳا آڙاهه جيان
سمهندين سور رلي جيئن تاڻي
بستر لڳندئي باهه جيان
ها پر تو کان ڏور گهڻو
واهڻ جي هر واٽ پرهه جو
تنهنجا پير پراڻا ڳولي
تنهنجا ٻانهن_ هار ڦلهوريندي
تنهنجا وار وڇاڻا ڳولي
ڪنهن جي ٻرندڙ ٽانڊي جهڙي
دل تي ماڪ وسائيندي
تنهنجا پنڌ پڇائيندي
پنهنجو ڳوٺ ڇڏيندڙ ڇوري
ڪهڙي پار وڃين ٿي تون
تنهنجي کل جي خوشبو سان
ڪهڙو کوهه کٿوري ٿيندو؟
جنهن ۾ پُور گهڙي جيئن پچندا
ذهن ته اهڙي کُوري ٿيندو.