دل جڏهن ڀي سکي مسڪرائي هئي
ڪا قضا بي چئي مون ڏي آئي هئي
نيڻ ٻوٽي به تو هٿ مون تي رکيو
عشق تنهنجي جي هي انتها ئي هئي
رات تارن کڙي داد ويٺي ڏنو
ڇا چُني واءُ ۾ تو اڏائي هئي
روز احساس جا جام مون ۾ ڇُليا
ڪيئن چئجي ته هي ڪا جدائي هئي
مون اوهان جون اکيون ياد ڏاڍيون ڪيون
ها جڏهن ڳوٺ تي ماڪ ڇانئي هئي
ڪيئن ڳراٽي وجھي دوستن هو چيو
تنهنجي هوندي به هوءَ اڄ پرائي هئي