شاعري

جوڀـن پـهريان ڏينهن

ڪتاب ”جوڀن پهريان ڏينهن“ خوبصورت شاعر اشرف پليءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. اڪبر لغاري لکي ٿو: ”ٿر جو ريگستان ڄڻ شاعريءَ جو گلستان آهي. حليم باغي، سائينداد ساند، وفا پلي، سردار شاھ، حاجي ساند، جمن دربدر، خطائي ٿيٻو ۽ ٻيا کوڙ سارا همعصر شاعر اهڙا آهن جن جي شاعري پڙهي بت مان سريڙون نڪريو وڃن. انهن سان ئي گڏ، انهن جهڙو ئي پر بي حد نرالو، البيلو، نماڻو، ماٺيڻو، بي نياز ۽ بي پرواھ شاعر اشرف پلي، جنهن جي مٽي عمرڪوٽ جي آوي ۾ پچي راس ٿي ۽ ٿر جي صدين جي عشقيه ۽ لوڪ روايتن جا مٿس ڪيئي رنگ برنگي چٽ چٽيل ٿا ڏسجن. “
  • 4.5/5.0
  • 6612
  • 1076
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اشرف پلي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جوڀـن پـهريان ڏينهن

درويش دل!

درويش دل!
چاندني جي حسن جھڙي ڇوڪري
عشق جي دلڪش گلين ۾
تون هٺيلي ٻار وانگي
دير تڪ ترسي هئين
برسي هئين
روح جي رنگين رستن جي مٿان
تون صبح جي هير جيئن گذري هئين
اڄ به ڪنهنجا انگ تنهنجي
ڀاڪرن ۾ پيا ڀُرن
چاندني ۾ حسن تنهنجو
جھلملائيندڙ بدن
ڪيترا رنگين گھاريا
پل توسان موسمن
سمنڊ تنهنجي سڪ جو مظهر هيو
تو اڱڻ ۾ بيهه واريا وار جو
واءُ خوشبو ٿي ويو ۽
بادلن جون بيهڪون تبديل ٿيون
هو ائين احساس تنهنجو
ڄڻ هوا ۾
ڪنهن کٿوري ٻُڪ هاريا
تو نه ڄاتو تون هلي ويندينءَ ته پو
سڃ ٿينديون روح ڪنهن جي جون گليون
رک ٿيندا خواب ڪنهن جا
خاڪ ٿينديون راحتون
تو نه ڄاتو ۽ هلي وئينءَ هلي
سئو سوالن جو اُڀا شيشا ڇڏي
اڄ به تنهنجي گهر اڱڻ جو
وڻ سوچيندو رهي ٿو
ڇو ڇڏيئي در عاشقي جا
ڇو فقيري ڏانهن وئينءَ
ڇو ڪيا تو ويس گيڙو
ڇو اسيري ڏانهن وئينءَ
تون اندر جي هيڪلاين کان ڀڄي
تن انڌيرن ڏانهن هلي آهين وئي
عشق جن ۾ ڪفر آهي
جرم آهي
خود فريبي کي فقيري جو ڏنو تو ناءُ آ
ٿو پڇي ڪو روح توکان
هٿ تو آڏو جھلي
ڏس چتائي هي لڪيرون
۽ ٻڌا درويش دل
هن اڌوري عشق کي
ڪائي آٿت آسرو ملندو ڪڏهن؟
زندگي جي هن سفر ۾
ڀاڪرن جو ڀرجھلو ملندو ڪڏهن؟
۽ ٻڌاءِ هي به تون درويش دل
عشق کان وڌ ڪا عبادت ٿي سگھي ٿي
خودفريبي کان وڏي
ڪا فراريت ٿي سگھي ٿي.؟