جڳ سمورو جوڳي ناهي، پنبڻ پوڙها سوچيندا
اک مان نڪرڻ کان اڳ هاڻي پنهنجا ڳوڙها سوچيندا
توڙي جر تي ڏيئا آهن ها پر تنهنجا ليئا ناهن
پُور پتڻ جو ساڳيو ناهي ساحل هوڙها سوچيندا
سانجھي ويلي بڙ تي پنڇي، اڄ نه آهن، ڪالهه هيا
هاءِ وڇوڙا توتي روئي وڇڙيل جوڙا سوچيندا
هي به ته ڪنهنجي ڪونج ڳچي جو هار هيا سينگار هيا
چچريل گل جون ڪليون ميڙي هٿ _ مروڙا سوچيندا
چانڊوڪي جي چادر اوڍي چنڊ نه ايندين ڇا ٿي پيو
هاڻ نه تولئه ويڙهي جا هي رستا سوڙها سوچيندا