هي چهرا سج ڪني جھڙا حسن جي انتها آهي
ڳلي رولاڪ پيرن جي سراپا دلربا آهي
تنهائي جي وهاڻي تي رکي مان ڪنڌ ڳوليان پيو
حسين خوابن جي ميلي ۾ وڃايو مون خدا آهي
لوهارڻ جو ڀڳل بولو لڳي پيو چنڊ ٽيشن تان
۽ وڄندڙ ”آرگن“ ۾ ڄڻ يسوع تنهنجي صدا آهي
ڀنڀوليا ڀونئر پي آيا ڀڳا موتيي جي مکڙين تي
چيو هُن چيٽ ۾ واهڻ مصر جي اپسرا آهي
”قلعي جا برج لوڏڻ جي انهي ۾ سگهه ساڳي آ“
ڀلي هي گيت پوپٽ جي پرن جي ماجرا آهي
اکين آسيس ڇا ماڻي هينئين کي راحتون ڪهڙيون
اٺين پن ڇڻ وهاڻي آ، اسان کان هو جدا آهي