شاعري

جوڀـن پـهريان ڏينهن

ڪتاب ”جوڀن پهريان ڏينهن“ خوبصورت شاعر اشرف پليءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. اڪبر لغاري لکي ٿو: ”ٿر جو ريگستان ڄڻ شاعريءَ جو گلستان آهي. حليم باغي، سائينداد ساند، وفا پلي، سردار شاھ، حاجي ساند، جمن دربدر، خطائي ٿيٻو ۽ ٻيا کوڙ سارا همعصر شاعر اهڙا آهن جن جي شاعري پڙهي بت مان سريڙون نڪريو وڃن. انهن سان ئي گڏ، انهن جهڙو ئي پر بي حد نرالو، البيلو، نماڻو، ماٺيڻو، بي نياز ۽ بي پرواھ شاعر اشرف پلي، جنهن جي مٽي عمرڪوٽ جي آوي ۾ پچي راس ٿي ۽ ٿر جي صدين جي عشقيه ۽ لوڪ روايتن جا مٿس ڪيئي رنگ برنگي چٽ چٽيل ٿا ڏسجن. “
  • 4.5/5.0
  • 6612
  • 1076
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اشرف پلي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جوڀـن پـهريان ڏينهن

هوءَ ياد ٿي اچئي ڇا

هوءَ ياد ٿي اچئي ڇا

عورت جي جسم جهڙي
ٻاهر ته چاندني آ
پر دل اندر اونداهي
۽ روح ۾ غمي آ
اونداهي هڪ دري کي
ڪو ٽيڪ ڏئي لڇي ٿو
ڪنهن سوچ جي گلي ۾
ڪو ياد جو پراڻو
زنگيل سڪو ملي ٿو
مندر جي گيٽ ڀرسان
بيٺل اداس وڻ کان
ڪوئي پڇي رهيو آ
ڇا اڄ به ڇوڪريءِ هوء
مورن جي ناچ لاء
توسان پٺي ڀرائي
ڳچ دير تائين تنها
بيٺي اڃان به رهي ٿي

هئي شام جي سرن ۾
آڪاش جي تنهائي
روئندڙگلي سان ڪوئي
ڪنهن کي چئي رهيو هو
ڳالهائين ڇو نٿي تون
ڇا شام ٿي چڪي آ
سورج جيئن تون ۽ آئون
ڇا هاڻ لهي چڪاسين
پنهنجو سمورو ماضي
۽ وصل جي گھڙين ۾
هڪٻئي جي ڀاڪرن ۾
تحليل ٿي وڃڻ ڇا
اونداهو ٿي چڪو آ؟

آ پوء جي لمحن ۾
لهرن تي تيز ٻيڙي
۽ دور کان نگاهون
ويندڙ جي وائلي کي
گھوري ڏسي رهيون هن
۽ ڪو ملاح تڙ تي
ڌيمي سان ڳائي پيو ٿو
”روحن جو ميل تون مان
جنمن جو پنهنجو ناتو
هن موڙ تي جدائي
ڇا انت آ انهي جو!؟“
ويندڙ پسيل اکين سان
پٺ تي مڙي ڏسي ٿي
ميسيج جي صفحي تي
ڄڻ بددعا لکي ٿي
”ڳالھيون رڳن ۾ دکنديون
وڻ جو اداس پاڇو
ھلڪي ھوا جي ايندي
ڇرڪي اوهان کي چوندو
هوء ياد ٿي اچئي ڇا
هوء ياد ٿي اچئي ڇا ؟“