عشق ۽ انجام ساريندي رهي
دل چپن جا جام ساريندي رهي
تنهنجي نيڻن مان پيئڻ جو مون سکيو
مئڪدي جي شام ساريندي رهي
بارشن جي مند جھڙي ڳوٺ ۾
ڪائي سيتا رام ساريندي رهي
بيوفائي جو جھليو دامن اوهان
هوءَ ته هر الزام ساريندي رهي
تو ڪويتا جا سنيها ٿي مُڪا
سنڌ، تو کي شيام ساريندي رهي
شهر جي هن شور ۾ ڪا ڇوڪري
ڳوٺ جو آرام ساريندي رهي
رات ڀر پاسا ورائي چاندني
شخص ڪو گمنام ساريندي رهي
تون نه آئين هوءَ لکي ”اشرف پلي“
هٿ تري تي نام ساريندي رهي