ياد جا سڪا
دل جي هٿڙن ۾ هئا مون
ياد جا سڪا ڏنا
مون ته سمجھيو هو ائين
وقت! تنهنجي ڌوڙ ۾
سڀ وڃائيندي اُهي
يا وري ڪنهن باک جھڙي
مرڪ واري موھ عيوض
سڀ کپائيندي اهي
پر صدين کان پو جڏهن
دل جا هٿ کولي ڏٺم
ياد جا سارا سڪا
سپ جي موتي جيان
جرڪندي آيا نظر
ها مگر دل جا اهي
نرم، ڪومل هٿ ڪچا
ڪنهن سڙي ويل جسم جيئن
ڪاراٽجي آهن ويا.!!