سپنن جا گلاب
سپنن جا گلاب،
اڃا ٽـڙڻ ئي مس لڳا
ته خزائن جي شوخ جهونڪي،
ساڀيا جو چنڊ چهرو،
سڀن کان اڳ،
گهڻو اڳ
گلابن جي پنکڙين کي،
وکيري ڇڏيو،
ورهائي ڇڏيو
۽ بي خواب زندگيءَ جون،
تتل مسافتون طئه ڪندي،
لڱ لڱ ساڻو،
۽ پير پـِٿُون ٿي ويا آهن
۽ وصل کان اڳ،
فراق جي عذاب،
منهنجي زندگيءَ جي پل پل کي
فالج سٽيل مريض جيان،
ڪوجهو،
اڻ وڻندڙ
۽ مصيبت ماريل بڻائي ڇڏيو آهي......!!