شاعري

لڙڪن جي زبان

مرحوم عبدالحق ساريو صاحب جي نظمن جو ڪتاب ”لڙڪن جي زبان“ حاضر آهي.
هو حساس دل جو مالڪ هو، هن وٽ هر انسان جو مرتبو اعلى درجي جو هو. هن وٽ ڪنھن ذات پات، مذهب، نسل ۽ دولت جي بجاءِ هڪ محبت جو پوتر جذبو هو. جنھن انسانن سان محبت جا ڪيترائي مثال قائم ڪري ڇڏيا هئا. هو جڏهن پنھنجو اظھار لفظن سان نه ڪري سگهندو هو، تڏهن قلم ۽ لڙڪن جي زبان هن جي اظھار جو وڌيڪ بھتر ۽ مؤثر ذريعو هئا. هو فطرت، سماج ۽ حضرت انسان جي پوڄا جي حد تائين احترام رکندو هو.
Title Cover of book لڙڪن جي زبان

“Valentine Day”

مون،
توکي گل آڇيا،
تو،
موٽ ۾،
تيز چڀندڙ ڪنڊا ڏنا،
جن کي سنڀاليندي سنڀاليندي،
منهنجا هٿ،
رَتو رَت ٿي ويا.
وري جڏهن،
منهنجي هٿن مان،
رت ٽمي ڌرتيءَ تي ڪريو،
ته اتان به گلابي گل ڦٽا،
ليڪن،
تو وٽان،
نفرتن جا ڪنڊا،
ختم ٿي وڃن،
ته ڪنهن ”ويلنٽائين ڊي“ تي،
انهن گلن مان هڪ گل پٽي،
پنهنجي گهنڊيدار زلفن ۾،
ضرور سجائجانءَ،
مان سمجهندس ته،
منهنجي محبت،
سڦلتا ماڻي ورتي.