شاعري

لڙڪن جي زبان

مرحوم عبدالحق ساريو صاحب جي نظمن جو ڪتاب ”لڙڪن جي زبان“ حاضر آهي.
هو حساس دل جو مالڪ هو، هن وٽ هر انسان جو مرتبو اعلى درجي جو هو. هن وٽ ڪنھن ذات پات، مذهب، نسل ۽ دولت جي بجاءِ هڪ محبت جو پوتر جذبو هو. جنھن انسانن سان محبت جا ڪيترائي مثال قائم ڪري ڇڏيا هئا. هو جڏهن پنھنجو اظھار لفظن سان نه ڪري سگهندو هو، تڏهن قلم ۽ لڙڪن جي زبان هن جي اظھار جو وڌيڪ بھتر ۽ مؤثر ذريعو هئا. هو فطرت، سماج ۽ حضرت انسان جي پوڄا جي حد تائين احترام رکندو هو.
Title Cover of book لڙڪن جي زبان

سوليءَ چڙهيل آدرش

ياد اٿئي!...
ڪڏهن ته،
سچ، سونهن،
۽ سرهاڻ ڀريا سپنا،
تنهنجا منهنجا ساڳيا هئا،
سي ڌنڌلا ٿيندا پيا وڃن،
سڀ آدرش،
سوليءَ چڙهيل،
پويان پساهه،
نڙي ۾ اٽڪيل،
پوءِ به تون ايڏو ڏورُ ...!؟