الوداعي ملاقات
جڏهن تون ملي هئينءَ ته،
ڏاڍي بي رخيءَ سان،
تو چيو هو،
وساري ڇڏجئين.
هر اهو سون ورنو لمحو،
جنهن ۾ سپنن جا گلاب،
پوکيا هئا،
گڏجي ساڀيا جا،
پوپٽ پڪڙيا هئا،
خوشبوئن جا رنگ،
وکيريا هئا،
چاهتن جا پرچم لهرايا هئا،
خوشي جا گيت ڳايا هئا،
مسرتن جا ۽ پرهه جا ڳل چميا هئا،
۽ مون ان ويل،
توکي التجائي نگاهن سان،
چيو هيو ته،
جنهن پل،
تنهنجي زندگي !
جُونِ جي جهولي ۾،
پڄرڻ لڳي
۽ موسمون نا مهربانين جا،
جهول ڀري،
توکي ٻانهن جي گهيري ۾ آڻي،
ڀڪوڙڻ چاهين،
محبتون ۽ چاهتون،
تو لئه اوپرا لفظ بڻجي پون،
۽ سمورا سهارا ڪک پن،
ٿيندي ڀانئين،
ان ويل،
صرف ان ويل،
او منھنجي سانئڻ!
مون کي ياد ڪجائين،
منهنجو پيار،
منهنجي محبت،
وسندڙ بادل جيان،
تنهنجي اوسيئڙي ۾ هوندي.....!!!