شاعري

لڙڪن جي زبان

مرحوم عبدالحق ساريو صاحب جي نظمن جو ڪتاب ”لڙڪن جي زبان“ حاضر آهي.
هو حساس دل جو مالڪ هو، هن وٽ هر انسان جو مرتبو اعلى درجي جو هو. هن وٽ ڪنھن ذات پات، مذهب، نسل ۽ دولت جي بجاءِ هڪ محبت جو پوتر جذبو هو. جنھن انسانن سان محبت جا ڪيترائي مثال قائم ڪري ڇڏيا هئا. هو جڏهن پنھنجو اظھار لفظن سان نه ڪري سگهندو هو، تڏهن قلم ۽ لڙڪن جي زبان هن جي اظھار جو وڌيڪ بھتر ۽ مؤثر ذريعو هئا. هو فطرت، سماج ۽ حضرت انسان جي پوڄا جي حد تائين احترام رکندو هو.
Title Cover of book لڙڪن جي زبان

جيون جو رولو

جيئن،
سمنڊ مان ڪو ميڙي سپون،
ڳولهي موتي،
ايئن ئي توکي ڳولهيو آ،
واچوڙي جيان وو ڙيو آ.
ڪيڏو اڪيلو ڊوڙيو ها.
اکين منجهه اوجاڳا،
تڙپن ٿا،
۽ ٺوٺ چپن تي
تنهنجو مٺڙو نانءُ
ڄڻ ٿر تي ڪو سارنگ وريو آ
ڪارونجهر جي ڪور تي
ڪو مور ٽليو آ
تو لئه،
ڪيڏو جيون روليو آ،
ڪيڏا درد ۽ سورَ سَٺا هِن
آءُ،
ته ساوڪ رت ۾ سانولا،
ڪي ٽهڪ وکيريون،
مُرڪون ميڙيون.