ڪجھه به نه بچيو آهي
تو پڄاڻان پاڻ وٽ،
چند اڻپورن سپنن،
وکريل ارمانن،
درد ٻڏل احساسن،
مرجهايل مکڙين،
اداس چاندني،
هنجون هاريندڙ باکن،
رت ٻڏل ۽ غريب شامن،
سڏڪندڙ سنجهائن،
لڱ ساڙيندڙ لُڪن،
نامهربان موسمن،
بند نيڻن ۾ لڙڪن،
روح جي تازن زخمن،
پٿر ٿي ويل مرڪن،
بي وسين ويچارڳين،
مڌرتا وڃايل سرن،
اڌورن گيتن،
اڻ چيل ڳالهين،
نَوَ سَوَ نوي گهاون،
ذلتن، ظلمتن،
بي حد ڪرب،
چرين چاهتن،
سورن ماريل سوچن،
۽ تولئه چپڙن تي رهجي ويل دعائن،
کانسواءِ ڪجهه به نه بچيو آهي
ڪجهه به نه بچيو آهي!!!