پِڙَنِ ۽ امام بارگاهن تي لڳل انگاس
عَلم حضرت عباس عه جي تاريخ: پهريون عَلم رسالت مآب کان خيبر جي ميدان ۾ غيرِ فرار حضرت علي عليه السلام کي بهادريءَ جي اعزاز ۾، اسلام جي عظمت جو علم بلند ڪرڻ مهل مليو. ڪتاب ’نهج الاسرار‘ ۾ ڄاڻايل آهي ته: ”خيبر جي جنگ ۾ ارشاد ٿيو ته، خدا جو قسم! سڀاڻي آئون هي عَلم ان شخص کي ڏيندس، جيڪو خدا (ج) ۽ رسول ﷺ کي دوست رکي ٿو ۽ خدا (ج) ۽ رسول ﷺ ان کي دوست رکن ٿا. هو وري وري حملا ڪندڙ هوندو ۽ ڀاڄ کائيندڙ نه هوندو ۽ هو ان کي سختيءَ سان فتح ڪندو. اهڙيءَ طرح پاڻ (عه) اهو قلعو فتح ڪيائون.“[172]
عَلمِ اسلام، ڪربلا جي رڻ پَٽ ۾ حضرت امام حسين عليه السلام کان حضرت غازي عباس عه قدر شناس کي سپرد ٿيو؛ جنهن پنهنجا بازو ڪٽجڻ بعد، اسلام جي پرچم کي تيرن، تلوارن ۽ نيزن جي برسات ۾ به بلند رکيو. جنهن کانپوءِ هي پرچمِ عباس علمدار عه جي نالي سان مشهور ٿيو.
سنه 61 هجري واقعي ڪربلا ۾ شهادت حضرت عباس علمدار کانپوءِ، هن علم پاڪ جي سڃاڻپ ”عباس علمدار“ جي حوالي سان ٿي. بعد شهادت حضرت غازي عباس عه هي علم پاڪ، سانئڻ رقيه خاتون کنيو، جنهن بي پردا بڻايل نبي ﷺ زادين ۽ انهن جي يتيم اولاد تي شامِ غريبان وقت عباس عه بڻجي پهرو ڏنو. مقتولن جي يتيم ٻارڙن کي ننڊ سمهارڻ لاءِ عباس عه جي لهجي ۾ ”الحافظ والا حفيظ“ جون هڪلون بلند ڪيون ۽ ڪربلا کان ڪوفه، شام جي دمشق بازار تائين نبي ﷺ زادين جي قيدي قافلي جي سالار بڻي.
ھائے بعد عباس عہ دے سانئٹ رقیہ علم بھرا دا چایا ھے،
سالار بٹی مستوراندی، رنگ ویر دے مِشن کون لایا ھے۔
بیبی چھوڑ کے پردہ داران کون، کیتا پیدل سفر بازاران دا،
توڑی رل موئی وچ سفران دے، پرچم اسلام لھرا یا ھے ۔
(اختر چنیوٹی )
آلِ رسول ﷺزندان شام ۾ هڪ سال جو قيد نڀائڻ کانپوءِ، 20 صفر چهلم امام حسين عه ڪرڻ لاءِ قبرِ حسين عه تي پهتا. سانئڻ رقيه خاتون (س) اهو علم پاڪ قبرِ عباس عه تي نصب ڪيو. جتان هي علم، حضرت عباس عه جي نالي سان، سڄي دنيا ۾ وک وک تي پڙن، امام بارگاهن، عزا خانن ۽ مومنن جي گھرن تي سهڻي نموني سينگار جي بلند ٿيڻ شروع ٿيو. جيڪو سلسلو پنهنجي اوج واري رفتار سان جاري آهي.