ساڏے نبيﷺ دا، شان ويکهو : نعت رسول مقبولﷺ
ساڏے نبيﷺ دا، شان ويکهو،
ساڏے نبيﷺ دا، شان ويکهو،
ويکهدے چهرا دلبر دا، اڄ چنڊ ستارے رِھ ڳئــے،
محبوب نبيﷺ دے حُسن اڳوں ڪيئي پيارے پيارے رھ ڳئــے،
“وسيم” زليخا$ يوسف جيھے، هارے هارے رھ ڳئــے.
موسيٰ جيها طور اُتے پيا، رُڪ رُڪ ڊڄندا جاوے،
هڪ تجلے نل طور جلے، ربّﷻ اپڻاں پردا چاوے،
“وسيم” تاں ويکهو شان نبيﷺ دا، پيا عرش تے قدم گهماوے.
حضورﷺ دے آوڻ نال دنيا تے، اللهﷻ هُو هُو ٿي ڳئــے،
گُل ڪوں مِل پئي خوشبوء، گُل ڀي باغ تے بوء بوء ٿي ڳئــے،
“وسيم” جنهاں پئي نظر نبيﷺ دي، اُنھے بُلھے باهو& ٿي ڳئــے.
قسمت ويکھ حليمه$ دي، ساڏي قسمت ڀي شرماءَ ڳئي،
ربّ ﷻ ٿيا راضي حليمه$، گهر ٻيٺــے منزل پاءَ ڳئي،
محبوبﷺ دا مکڙا ويکهدے، ويکهدے، ويکهدے قرب ڪماءَ ڳئي،
“وسيم” لکاں دا محب مٺاﷺ اڄ، مفت حليمه$ چاءَ ڳئي.
آغوش دے وچ جڏهاں پيارے علي! دا دلبر سهڻاﷺ سوڳيا،
ويکهدے وقت نماز دا، جڏهاں يار علي! نوں کهوءَ ڳيا،
اکہياں علي! ديان وَسڻ شروع ٿيان روح علي! دا روءَ ڳيا،
“وسيم” جڏهاں ٿيا حڪم حبيبﷺ دا، سج ڪون ولڻاں پوءَ ڳيا.
مغرب تے مشرق والے، اڄ چرچا ويکھڻ چلدے،
محبوب مٺــےﷺ دے ماڳ اُتے، اُٿاں ملڪ اکياں نل هلدے،
يوسف جيھے اُنهاں گهٽياں دے، خاڪ پئے مُنهن تے ملدے،
“وسيم” ولي ڪُل سڄڻ دے در تے، جهڪ جهڪ جهولياں جهلدے.