سنڌ اُهائي ساڳي آ...!!
ڪردار نوان ڪئين ٿي پيا هن،
بي ظرف، ضميرن کي وڪڻي،
غدار نوان ڪئين ٿي پيا هن!
هر سانجهه ٽنگيل آ سوريءَ تي،
۽ من جي آهي مهڪ مُئل!
هت پيار پهر ۽ پنهنجائپ،
هر روز پئي ڌڪجي دوريءَ ڏي،
ها ڪهڙي ڪهڙي ڳالهه ڪجي!
ڇا دل جو ويهي حال ڪجي!؟
آزاد اکين جي خوابن کي،
ڀي ماريو ويو آ مقتل ۾،
جنهن پار ڏسون سڀ ساڳيا هن،
ڪو فرق نه آهي قاتل ۾،
هن ڪوس نگر ۾ ڪات هٿان،
ٿا ڪيئي ڪپيا ڪنڌ وڃن،
هر جيجل جهريل جذبي تان،
ٿا لڙڪن جا ڪئين لاش ڪرن،
هن ڀاڳن جھڙي بستيءَ ۾،
هيءَ ڪهڙي آهي ويل وري،
پيو درد لتاڙي دلين کي،
ڪا ساعت ناهي سُونهن ڀري،
هر روز دلالن ديرن تي،
ٿا ننگا ننگا ناچ ٿين،
۽ واڪ هلن ٿا واڪ وڏي!
هت روز فحاشي فخر منجهان،
پئي گاهڪ گاهڪ کي ته سڏي،
هيءَ نگريءَ ڪهڙي نگري آ،
جت عظمت جا آثار نه ڪي،
جت مُحبت جا مينار نه ڪي،
جت ساڙيا ٿا منشور وڃن،
۽ ڪُوڙ هٿان منصور ڪُسن،
ٿا سهڪيو سيني سور پون،
پر جاڳ نه ڪائي جاڳي آ!
هيءَ سنڌ اُهائي ساڳي آ...!!!