لُڙڪن جا لاش...!!
تڙپي اُداسين ۾، جذبا مري رهيا هن.
هن ديس جي دڳن، تي ڪيڏا ته درد آهن،
ڀاڪُر نه ڀاڳ بڻيا، چرچا مري رهيا هن.
رستن جي ڌوڙ ميڙي، رولاڪين جي رک ٿي،
ڏس آس جا اُڃايل، اُلڪا مري رهيا هن.
مسجد جي ممبرن تي، واعظ حراس ۾ هن،
بم سان نماز ۾ ڪئين، سجدا مري رهيا هن.
ڪو ڀي دُعا جو ڏيئو، ناهي گُلاب بڻيو،
قبرون اُجاڙ ٿيون هن، ڪَتبا مري رهيا هن.
بيخوف دل جي ڌڙڪن، هر ويل آ قتل ٿي،
محبوب جي ڳلين ۾، سُڏڪا مري رهيا هن.