بارش ۾ ڀنل گُل جو بدن...
ڄڻ ته بارش ۾ ڀنل گُل جو بدن.
عشق جي احساس جون سڀ آڱريون،
ويڙهجو وڇڙيل وفائُن سان ملن.
روح تي ريشم جيئان ڪئين راحتون،
ڀاڪُرن ۾ ڀاڳُ ٿيو ڀرجو وڃن.
مُحبتن جي هن مُسافر رات ۾،
سُونهن جا ڪيئي صُبح اُڀريو اچن.
ساهه ۾ جاڳي ڏسڻ سان تشنگي!
اڄ چپن تان ڇو نه چُميون سُرڪجن..!؟
هر ڊگهي ديوار کي ڊاهي پرين!
اچ ته ماڻيون چاهتون چنبڙي ٻکن.