شاعري

ڇپر، ڇمر، ڇانورو

ابراھيم منشي سنڌ ڌرتي ۽ سنڌي قوم سان ھيڏي ساري محبت ۽ اٿاھ عشق، ھيڏي ساري قربانين، سالن جا سال جيل ۾ رھڻ ۽ ڪيتري ساري قومي شاعري ڪرڻ جي باوجود ڪٿي به ڪڏھن به اھا دعوى نه ڪئي اٿس ته آئون وڏو شاعر آھيان پر اھڙو اظھار ڪڏھن اشاري ۾ نه ڪيو اٿس. ھن جو مقصد ھو ته ٿوري به شاعري ڪجي پر سٺي ۽ سچي شاعري ڪجي جنھن ۾ مصلحت پسندي جو ڪو جُز به نه ھجي.
ٿورائتا آهيون پياري دوست، سنڌ سلامت جي مانواري ميمبر، بدين سان تعلق رکندڙ شاهنواز ٽالپر جا جنهن ڪتاب ڪمپوز ڪري سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ لاءِ موڪليو.
Title Cover of book ڇپر، ڇمر، ڇانورو

راز

راز

ڳالھائڻ تو ڳُڙ جون ڳڙيون سوين چُريا ڄڻ ساز ڪئين
سانڍي رکيا سيني ۾ مون راڻل تنھنجا راز ڪئين

عرض ڪريان ٿو اڳيان تنھنجي آزي يار نيازي
پيار پنھنجي جي پارت پيارا دنيا دوکيبازي
جھرڪيءَ وانگر جَھٽي نه وڃنئي ھتي ھلن پيا باز ڪئين

ننڍي لاڪُر نينھن تنھنجي جون نس نس ۾ آھن ناڀُون
تو بِن پيارا ائين پچان ڄڻ ٽانڊن تي آ ، آڀُون
ساري حياتي سِر تي کڻندس نازڪ تنھنجا ناز ڪئين

اجرڪ اوڍين ائين لڳين ٿي ڄڻ ڪنھن ڪاڪ جي مُومل
نيڻ نشيلا ناحق ڪيڏا واٽ ويندن کي ڪن قتل
سوين ته تو سوگھا ڪيا شاھ، گدا، شھباز ڪئين

ڪينجھر ۾ ڄڻ ڪنول لڳين ٿي، ناز ۽ انداز ڪري
راءِ ريجھائين رمزن ۾ نُوريءَ وارا نياز ڪري
منشيءَ جو من موھي مَنڊيو، ڪري قريبا ڪاز ڪئين

(1999ع)