سچو دين اسلام
جنھن دين اُجاريو دنيا کي، سو دين سچو اسلام اٿئي
منھن موڙ نه مسلم ھن کان رک ، نينھن خدا جو نام اٿئي
ھن دين کي خاوند خاص ڪيو، ھن دين کي پرور پاس ڪيو
ھن دين کي راحم راس ڪيو، ھن دين ڪفر کي ناس ڪيو
ھن دين دنيا کي روشن ڪيو، ٻيا دين دنيا جا دام اٿئي
ھي دين مُحمد مرسل جو، ھي دين ته عربي اڪمل جو
ھي دين نبي تنھن نرمل جو، ھي دين قريشي ڪامل جو
جنھن ڪاڻ جُڙيا ھي جڳ ٻئي، جنھن ھٿ ۾ شفقت جام اٿئي
ھن دين کي حق ڏنا، ھن دين ظلم کي ڌڪ ڏنا
ھن دين ڇڏائي شڪ ڏنا، ھن لاڳ لکين لاشڪ ڏنا
ھن دين ۾ پورا پيار ڀريا، رب پاڪ ڏنا پيغام اٿئي
صديق، عمر، عثمان ته ڏس، ۽ حيدر جھڙا جوان ته ڏس
حسين، حسن جو مان ته ڏس، شبير شبر ذيشان ته ڏس
۽ حارث، خالد، خان ته ڏس، سي اکين جا سڀ آرام اٿئي
ھي دين جا وارث عالم ھي، جن رکيا ادارا قائم ھي
رھي مسڪين وٽ دائم ھي، ڄاڻي ڇا وڏيرو ظالم ھي
تھذيب فرنگي جنھن ڪئي پسند، تنھن دوزخ در انعام اٿئي
ھن دين کي حاصل ڪرڻ لاءِ، ھت سيمٽ جھڙا ٽڪڙ سُڪا
ھي دين نبي جو سکن پيا، سوين ابھم کائي ڀور ڀُڪا
ڪجھه مسلم مؤمن سو ذرا، ڏينھن محشر اڳيان قيام اٿئي
اڄ دين ھتي مظلوم ٿيو، ھر ماڻھوءَ من محروم ٿيو
۽ ڪوڙي علم لئه ڪاليجن ۾، ھر جاءِ ھُل ھُجوم ٿيو
اڄ علمائن کان ٻڌڙي ادا، جو قادر جو ته ڪلام اٿئي
ھن دين اسان کي ڇا نه ڏنو، ارڪان ڏنا ايمان ڏنو
ھو مسلم کي ھن مان ڏنو، ھن قادر جو ته قرآن ڏنو
احسان الاھي جا توتي، ھر وقت صُبوح ۽ شام اٿئي
ھن دين جي خدمت فرض ادا، اھو ڄاڻ تون پاڻ تي قرض ادا
ھن دين جي محبت من ۾ رک، سڀ ميٽجي وينديئي مرض ادا
ھن دين تي رحمت راحم جي، اي مؤمن مرد مدام اٿيئي
ھي دين ته يار يتيمن جو، نه اميرن جو نه وڏيرن جو
غمخوار ھي دين غريبن جو، ۽ منشي آ مسڪينن جو
ھي گوھر، جوھر دين اٿيئي، گل اٿيئي، گلفام اٿيئي
21.11.1971
جلسه جنھاڻ لاءِ