نر ڦري ناري ٿيو
بيقراري جي بدن تي، بار اڄ ڀاري ٿيو
ڀرت پنھنجن مان وئي، اکين مان جر جاري ٿيو
بي سبب بھتان آيا، ھڪ ٻه ٽي ھڪٻئي پٺيان
ڏک انھيءَ ۾ ڏيل تي، ور ڏيئي وجد طاري ٿيو
رات ڏينھن جن سان رھاڻيون، سي روحاني ٿيا رقيب
سوز انھيءَ کان سڙي، سارو جگر واري ٿيو
ناز دل جا راز دل جا، خاڪ خوشيون ٿيون ختم
ملڪ سڀ ميدان مون لئه، ۽ زمان زاري ٿيو
ھڪ مونجھارا ميم جا، من تي مدامي مچ مچن
چوٽ سِر تي سُور چوڻا، ملڪ سڀ ماري ٿيو
جو سھارو مون ٿي سمجھيو، سو سراسر سُور ٿيو
بي گناه بھتان ڏيئي، نر ڦري ناري ٿيو
مُڙ نه منشي مشڪلاتن، منھن ڏيڻ مردن جو ڪم
آسرو الله تي رک، جو بي بھا باري ٿيو
15.2.1962
8 رمضان المبارڪ