لولاڪ
جنھن کي لاڳ مليو لولاڪ
اسان تنھن سان لئون ته لڳائي آ
پرور جو سو خاص پيارو
نور ڀريو آ جنھن جو نظارو
جنھن جي عرشن مٿي اوطاق
باري پاڻ ته بنائي آ
ڏسي ھادي سان ھمڪلامي
جبرئيل ڪئي جنھن جي غلامي
وئي ھلي حورن ۾ ھاڪ
سڄڻ سواري آئي آ
اُڀ زمينون عرش سينگاريا
منزل، منزل تي مَلڪ بيھاريا
کولي دريون، در طاق
مٿي محفل مير مچائي آ
منشي رک تون محبت انھيءَ جي
ٿيندي اڳيان شفقت به انھيءَ جي
رحم ڪندو رب پاڪ
اھا وات سدائين وائي آ
(17.8.1963)