مرثيه
شاھن کٽي شھادت، ميدان ڪربلا ۾
سِر تي سٺا صغيرن، ڪئين ڪانِ ڪربلا ۾
ميدان ڪربلا ۾
پاڻي بند ڪيو پليتن، معصوم اُڃ ۾ تڙپن
پاڻي گھرڻ جي عيوض، وسڪار تير ڪڙڪن
ڪونڌر ڏسو ٿيا ڪھڙا، قربان ڪربلا ۾
ميدان ڪربلا ۾
قاسم لڌيون ٿي لائون، ھٿ خون مان رڱيايون
ناني کي خوش ڪيائون، چوري نه چپ چيائون
تقدير تي رُنائون، ڏيئي جان ڪربلا ۾
ميدان ڪربلا ۾
ڪوفين ڪيا ظلم زاري، روئي فاطمه پياري
ٿي آسمان رُنو ۽ ڌرتي رُني ٿي ساري
زينب، سڪينه، زھره، زندان ڪربلا ۾
ميدان ڪربلا ۾
حاڪم جو حڪم آيو، ڪنڌ ڪونڌرن ڪپايو
معصوم ماءُ جو اصغر، اڪبر به ڪين آيو
“منشي” چوي ٿيا ڪھڙا، مھمان ڪربلا ۾
ميدان ڪربلا ۾
1.1.1964