رمزون رنداني
محبت ميم جي من مان، ٽَڪو ھڪڙو ٽُٽي ناھي
ونگي وارن جي وچ ۾ جا، سا ڇرڪن سان ڇُٽي ناھي
ڪوھن تي ڪوھ وڃن ڪٽجيو، ڪرڻ جي سي سواءِ ڪنھن جي
اِھي سڀ سڪ سنديون سوچون، ڪُٽيل اڳيان ڪُٽي ناھي
بھانن جا بندر ٺاھي، ٻڌان جھوڙا جھازن کي
اھي رمزون رنداني سڀ، ڪا ماني گھر کٽي ناھي
نه ڪو ھاري، زمينداري، نه ڪو آھيان ڪو واپاري
صرف دلدار دلداري، ڪا ٻاجھر ڪا ڦٽي ناھي
مقاطعفدار ٿيو منشي، مرڻ تائين ته محبن جو
اھڙي ڪا رات ڪانھي ڪا، پرھ جنھن ۾ ڦُٽي ناھي
22.12.1962